Als je een willekeurige voorbijganger vraagt naar
wat hij wil in het leven luidt het antwoord vaak: “gelukkig zijn”. Als je kijkt naar alle activiteiten die we ondernemen kunnen we ze allemaal herleiden naar het uiteindelijk doel om “blij” en “gelukkig” te zijn.
Je werk, je vrienden, je relatie, je gezondheid.
Ook als het activiteiten betreft waar je niet gelukkig van wordt, blijf je het vooralsnog doen omdat een deel van je gelooft dat hier aan vasthouden meer plezier c.q. minder pijnlijk is dan het loslaten daarvan. Je kunt immers ongelukkig zijn in je werk of relatie, maar je weet nu tenminste wat je hebt en iets nieuws kan je nog ongelukkiger maken.
Als we in de westerse culturen in een tijdperk leven waarin we meer dan ooit mogelijkheden en vrijheden hebben om gelukkig te leven, waarom zijn er dan zoveel mensen ontevreden, terwijl ze zoveel hebben om gelukkig te zijn?
Volgens Caroline Myss, bestseller auteur van tig boeken op het gebied van zelfontwikkeling, komt dit omdat veel mensen ten koste van alles een leven willen leven dat hen niet toebehoort. Ze zegt: “niemand kan een gezond, gelukkig en vervullend leven ervaren zolang als het hoofd en het hart als twee gescheiden elementen worden beschouwd. Waar je naar moet streven is om dol verliefd te zijn op het leven dat je vandaag hebt en beseffen dat alles wat je doet er toe doet!” Volgens Caroline Myss is het ervaren van deze verliefdheid voor het leven dat je vandaag leeft de kern van je weg naar het ervaren van meer geluk in het leven. Het biedt je ruimte om je dagelijkse ervaringen als doorgang te gebruiken om door te dringen tot de kern van wie je werkelijk bent. In die kern vind je de antwoorden over wie je bent en wat jouw bijdrage zou kunnen zijn aan deze wereld en van daaruit kun je invulling gaan geven aan je leven.
Niemand is geboren om alleen als een parasiet gebruik te komen maken van het eten, water, lucht of mensen die deze planeet ons biedt. We mogen ten volste gebruik maken van alle middelen die het leven op deze planeet ons biedt, om daarna iets terug te kunnen geven.
Als je kijkt naar helden in het leven, of dit nu uit een film of andere grootheden betreft, zie je steeds één centraal element terug: het bewustzijn dat ze geboren zijn om op grote of kleine schaal iets te doen in dit leven, iets mogelijk maken dat er toe doet. Iets wat ze niet kunnen negeren, een gevoel waar ze misschien geen vinger op kunnen leggen, een drang naar een bepaald handelen dat ontstaan is door een samenloop van “toevallige” omstandigheden of een innerlijke verplichting. Een roeping waar je simpelweg niet omheen kunt.
Als ik het heb over een roeping denken veel mensen dat het iets moet zijn van het kaliber Nelson Mandela, Obama of moeder Theresa. In de kern is mijn antwoord ja, echter op jouw eigen manier.
Mensen als Nelson Mandela en alle anderen die grote veranderingen hebben gefaciliteerd in d wereld zijn ook op kleine schaal begonnen. Obama was niet meteen de President van Amerika. Hij begon in 1985 in Chicago door zich in te zetten voor arme buurten, hij doceerde rechten, was werkzaam bij een advocatenbureau tot hij senator werd in de staat Illinois, om van daaruit zijn aanloop te nemen naar de President die hij vandaag is.
Op haar 40ste, in 1950, stichtte moeder Theresa in Kolkota de orde op van de ‘Missionaries of Charity’. Mede dankzij het boek ‘Something Beautiful for God’van Malcolm Muggeridge, kreeg ze na verloop van tijd pas, vanwege haar bijzondere werkzaamheden ten behoeve van de allerarmsten en stervenden in de sloppenwijken, internationale faam. Deze mensen zijn klein begonnen, en door samenloop van omstandigheden zijn ze geworden zoals wij ze vandaag kennen. Belangrijk is geweest dat ze, zonder waarschijnlijk te weten waar ze zouden eindigen, aan de slag zijn gegaan met de ingevingen van hun roeping.
Veel mensen tasten helaas in het donker als het gaat om het omschrijven van het doel van hun bestaan, laat staan als je het woord “roeping” gebruikt. “Ik weet het niet” is een veel gehoord antwoord. Sommigen weten het diep van binnen wel, maar denken dat het niet groot of belangrijk genoeg is om het als levensdoel of roeping te kunnen bestempelen. In het ergste geval vinden ze zichzelf niet groot genoeg om iets op touw te kunnen zetten dat er toe zou kunnen doen op deze wereld.
Het is goed te beseffen dat het leven meerdere lagen heeft. Niemand is geboren om slechts één ding te doen. Je kunt één terugkerend thema hebben, maar de uitvoering en belichaming van dit thema kan sterk variëren afhankelijk van de levensfase waarin je je bevindt.
Als je bijvoorbeeld een centraal thema in je leven hebt dat jou steeds uitnodigt om je in te zetten voor het welzijn van anderen, betekent dit niet dat het alleen via je werk kan.
Als kind kun je jezelf voor anderen inzetten door op te komen voor dat klasgenootje dat gepest werd, door kinderpostzegels te verkopen, door thuis de afwas te doen voor je vermoeide moeder, in bepaalde relaties kan dit thema betekenen dat je leert je grenzen duidelijk aan te geven en voor jezelf op te komen, in je carrière, in welk beroep dan ook, kan dit betekenen dat je jezelf inzet voor het vooropstellen van de belangen van de groep mensen je dient, als ouder kan dit betekenen dat je er alles aan doet om je kinderen een zo goed mogelijk leven.
Het hebben van een levensdoel gaat niet om jezelf vast kunnen bijten aan één bepaald onderdeel van je leven zoals je werk, hobby, buren, familie of relatie. Het is een thema dat zich over alle uithoeken van je leven spreidt.
Het vinden van het doel van je levensbestaan is een reis, een reis naar de diepste kern van wie jij bent. Een reis gevuld met ervaringen, ieder ervaring met zijn eigen roep om keuzes die gemaakt moeten worden, en elke keus die je maakt brengt je dichter bij het vinden van antwoorden over hoe jij invulling kunt geven aan jouw bestaan.
Dit is een proces dat niet alleen voor sommigen onder ons is voorbestemd, het is een proces dat iedereen kan doorlopen. Ieder mens en leven heeft een doel. Dat doel vind je gaande weg op je levenspad, niet aan het begin. Het is altijd aanwezig geweest en zal dit altijd zijn. Terwijl jij jouw levenspad bewandelt ontvouwt het zich beetje bij beetje aan jou, je bent het niet kwijt want het is nooit wegeweest, je mag alleen leren stil te staan om het te zien terwijl het zich aan jou toont. Oordeel niet over wie je vandaag bent of het leven dat je leidt, heb intenties maar laat de verwachtingen los en bovenal laat de behoefte los om perse te willen weten en controleren wat er morgen gebeurt. Geef het leven de vrijheid om jou te laten zien waar jouw leven over mag gaan.
Dus welke stem in de kern van wie jij bent mag luider gaan klinken? Welke natuurlijk aandrang mag de ruimte krijgen in jouw leven om zich te manifesteren? Wat heb je vandaag en gisteren in je leven zien gebeuren dat jouw een aanwijzing geeft over het doel van jouw bestaan en hoe jij invulling mag geven aan jouw leven?
In liefde,
Mami Veza***************************************************************************************************************
Wil jij weten hoe je jouw dromen om kunt zetten in resultaten? Ga naar www.mamycoaching.nl voor meer tips en handvaten over hoe je dromen en doelen omzet in actie en resultaten.
