Er zijn momenten in je leven dat je beseft dat je je in een pakket bevindt dat om duidelijke beslissingen vraagt. Een moment waarin je besluit dat dit pakket niet langer de doos is waarin je verder wilt....Omdat het een doos is die niet meer gevuld is met mensen, gewoontes, emoties, en zoveel meer dat niet meer bij je past. Je beseft voor jezelf dat dit een doos is waaruit je wilt stappen, een doos die je met zijn gehele of misschien een gedeelte van de inhoud achter je wilt laten.
Maar dan, in het loslaten komen de worse case scenario’s: Wat als DIT of DAT of HIER of DAAR, of DIE, of ZIJ of HIJ ervoor zorgen dat het niet lukt?Wat als DAT mis gaat en DIT niet lukt?....
"Laat maar, dit is tenslotte beter dan die rampen die ik verwacht als ik wel uit deze doos zou stappen"
Maar vraag je jezelf weleens af: Wat als het WEL goed gaat?
Nelson Mandela zei het ooit heel mooi:
"Onze grootste angst is niet dat we onvolmaakt zijn.
Onze grootste angst is dat we mateloos krachtig zijn.
We vragen onszelf af:
wie ben ik om briljant te zijn, prachtig, talentvol, fantastisch?
Maar wie ben jij om dat niet te zijn?
Je bent een kind van God.
Je onbelangrijk voordoen bewijst de wereld geen dienst.
Er is niets verlichts aan jezelf klein te maken opdat andere mensen zich bij jou niet onzeker zullen voelen. We zijn allemaal bedoeld om te stralen als kinderen.
We zijn geboren om de glorie van God, die in ons is, te openbaren.
Die is niet alleen maar in sommigen van ons; die is in iedereen!
En als wij ons licht laten stralen,
geven wij onbewust andere mensen toestemming hetzelfde te doen.
Als wij van onze angsten bevrijd zijn,
bevrijdt onze aanwezigheid vanzelf anderen."
Ik heb laatst naar Ice Age 2 zitten kijken, wat me opviel is dat er een mammoet was die dacht dat ze een buidelrat was. De mammoet zag en benaderde de hele wereld daardoor ook alsof ze een buidelrat was. Vluchten voor dieren en situaties die ze als mammoet moeiteloos aan zou kunnen. Totdat ze besefte dat ze een mammoet was. De bergen die ze vanaf tóen kon verzetten.
Wie geloof jij dat je bent?
Waar ben jij bang voor? Dat je onvolmaakt bent? Of dat je misschien juist wel de kracht in je hebt om die bergen te verzetten en je zonder enige moeite uit die doos zou kunnen stappen? Ben je bang dat de wereld de nieuwe jij niet kan? Of dat mensen het niet zullen waarderen?
Waar geloof jij in?
Life = Love
Love = Life
Mami Veza
