Als
ik mijn cliënten vraag een lijst te maken met levenswaarde die ze belangrijk
vinden en na willen streven in het leven, staat liefde permanent in de top vijf. Liefde voor zichzelf, vrienden, hun
dromen en passies, familie en anderen in de wereld.
Zelfliefde
in de ruimste zin van het woord (niet te verwarren met egoïsme en narcisme)
blijkt vaak dé echte motor en motivatie te zijn om het leven op een manier in
te richten dat er (meer) geluk wordt gegenereerd. Plaats geven aan deze liefde,
door het leven op een manier in te
richten waarop je zo gelukkig mogelijk kunt leven, creëert als het ware de
ruimte om uitdagingen waarmee je worstelt aan te gaan.
Het
komt echter (te) vaak voor dat we in plaats van liefdevol gedrag, juist gedrag vertonen
waarin elke vorm van liefde ver te zoeken is. We keuren (delen) van onszelf,
levensdromen, wensen, lichaam, karakter, af. Je hebt een wens, waarvan je weet,
dat je dolgelukkig zou worden als die uit zou komen, maar leeft die wens niet
na, anderen gaan voor, “er moet immers ook altijd nog iets te wensen overblijven”.
Of je neemt dingen tot je waarvan je weet dat ze niet goed voor je lichaam
zijn, * met een diepe zucht…
Als je jezelf erop betrapt dat je gedrag vertoont dat schadelijk voor jezelf, je lichaam, je toekomst en geluk is, geef ik je één tip: behandel jezelf eens als een andere persoon, iemand anders waar je veel van houdt.
Als
je een dierbare ziet roken, zeg je waarschijnlijk niet tegen ze dat ze gewoon
door moeten gaan. Je zou ze aanmoedigen te stoppen met roken, gezonder te gaan
eten of een ander gedrag aan te nemen dat beter voor hun welzijn is. En als een
vriend(in) een doel heeft en twijfelt aan de eigen capaciteit om dat doel te
bereiken, dan zou je hem of haar eerder aanmoedigen zich volledig in te zetten
om het te bereiken, ook als er angst en twijfel heerst. Als je jezelf erop betrapt dat je gedrag vertoont dat schadelijk voor jezelf, je lichaam, je toekomst en geluk is, geef ik je één tip: behandel jezelf eens als een andere persoon, iemand anders waar je veel van houdt.
Door jezelf als die dierbare vriend(in) te behandelen ontwikkel je dezelfde compassie en sympathie voor jezelf, voor wie je nu bent en wie je wilt zijn in de toekomst. Je leert jezelf meer aan te moedigen om je dromen na te streven. Je leert voldoende waardering te hebben voor je lichaam om het niets anders dan het beste te geven. Je ontwikkelt compassie om mild met jezelf om te gaan, zelfs bij fouten die je soms maakt.
Als
je jezelf gedrag ziet vertonen dat schadelijk is voor je welzijn en geluk,
vraag jezelf dan af: “als ik nu mijn dierbare vriend(in) zou zijn, zou ik hier nog
steeds mee doorgaan? Zou ik die persoon dit aandoen?”
De
kans is groot dat jouw antwoord “NEE” zou zijn. Welnu, als het antwoord nee
voor die persoon is, waarom dan niet voor jezelf? Houd je van jezelf, dan houd je van alle delen waaruit je bestaat. Uit liefde voor jezelf, en daarmee ook voor lichaam, zorg je ervoor dat je gezond eet en beweegt. Uit liefde voor jezelf zorg je ervoor dat je respectvol behandeld wordt en een meester wordt om, daar waar ze overtreden worden, je grenzen duidelijk aan te kunnen geven. Uit liefde voor jezelf volg je jouw passies en levensdromen.
Dit proces geldt even goed voor de momenten waarop je te streng voor jezelf bent. Heb je in plaats van de geplande vijf taken slechts twee kunnen volbrengen, in plaats van jezelf af te straffen voor wat je niet voor elkaar hebt gekregen, wees blij en dankbaar voor wat je wel hebt kunnen doen en maak een nieuwe planning voor de dingen die nog gedaan dienen te worden.
Wat
zou jij voortaan anders aanpakken als je jezelf als iemand anders, een dierbare
vriend(in), zou behandelen? Wat zou jezelf aanraden en wat afraden? Waarin zou
je milder voor jezelf zijn met meer compassie?
In
liefde,
Mami Veza
Geen opmerkingen:
Een reactie posten